Συχνά ρωτούν τους συγγραφείς οι φίλοι και οι αναγνώστες πως τους ήρθε η ιδέα να γράψουν το συγκεκριμένο βιβλίο τους. Συχνά η απάντηση δεν είναι απλή. Καμιά φορά δεν θυμάσαι κιόλας. Για ΤΟ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΦΩΣ όμως, θα έλεγα με σιγουριά πως το βιβλίο The Lost Masters, του Peter Harclerode και Brendan Pittaway, ήταν καθοριστικό. Στάθηκε η αφορμή για να διαβάσω μια σειρά βιβλίων γύρω από την κλοπή έργων τέχνης από τους Ναζί. Δεν ήταν όμως τόσο για να αναζητήσω την ιστορία της αρπαγής των έργων τέχνης από τις κατεχόμενες χώρες και την φιλοδοξία του Χίτλερ να συλλέξει τα έργα που θα έφτιαχναν το σπουδαιότερο, στα μάτια του, μουσείο τέχνης στην πόλη του, το Λίντζ. Ήταν περισσότερο γι’ αυτούς που έμειναν πίσω, αναζητώντας μέχρι και σήμερα τις κλεμμένες κληρονομιές τους. Και αυτό που με έκανε να σκεφτώ, είναι το πόσο άρρηκτα συνδεδεμένες μπορεί να είναι η αίσθηση της δικαίωσης με την επαναφορά ενός έργου τέχνης στο νόμιμο ιδιοκτήτη του.